Życie jest jak powiew wiatru.Czujemy jak nas dotyka, pcha na przód a gdy chociaż na moment zatrzymamy się widzimy wspomnienia naszych podróży.  Zawsze chciałam je zatrzymać, chociaż na chwile móc wyraźnie popatrzeć wstecz  i uśmiechnąć się tak mocno do przebytych dróg. Dlatego postanowiłam zostać fotografem. By móc patrzeć i zatrzymywać te piękne momenty. Widzieć, jak patrząc na zdjęcia uśmiechacie się i podobnie jak ja czujecie radość z wspomnień.  Jestem Kasia a to jest mój mały fotograficzny dom, w którym mieszkają Wasze wspomnienia. Każda fotografia budzi jakieś emocje te dobre jak i smutne, jednak tylko dzięki tym emocjom świat wydaje się piękniejszy.